บ้านผมต้องซื้อข้าวกินเพราะไม่มีที่นาทำกิน บ้านที่อยู่ตอนนี้ก็เป็นของญาติที่เขาให้อยู่อาศัย ถ้าหากเขากลับมาผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าผมจะไปอยู่ที่ไหน บ้านผมไม่เหมือนคนอื่นเพราะบ้านผมยังเป็นพื้นดิน ไม่ใช่พื้นปูนหรือพื้นกระเบื้องเหมือนคนอื่น

บางวันย่าไม่สบายบ้านผมจะไม่มีเงินซื้อกับข้าวกิน ก็จะอาศัยปลาแห้งที่ตากไว้มาปิ้งกิน บางครั้งผมอยากมีรายได้ช่วยย่า ผมจะไปชกมวยตามงานบุญที่จัดขึ้นก็พอมีรายได้ครั้งละ 200 บาท ได้เงินมาก็ให้ย่าเก็บไว้ซื้อข้าว ผมได้เงินโรงเรียนวันละ 10-20 บาท บางวันก็ไม่ได้เลย เพราะย่าบอกว่าไม่มีให้ไปทานอาหารกลางวันที่โรงเรียนเลย ผมจะแบ่งฝากออมทรัพย์กับคุณครูส่วนหนึ่ง เพื่อเอาไว้สำหรับเข้าค่ายลูกเสือ ไปทัศนศึกษา